Social Media: van hulpmiddel tot hel

Ik wist toch zeker dat ik ergens een berichtje had staan van Mr X met een adres. Ik had dat adres hard nodig. En wel meteen. Nadat ik lange tijd door mijn mailbox aan het zwerven was geweest vond ik wel vier e-mailadressen (corporate/ persoonlijk/ gmail/ hotmail) van de afzender, maar geen adres. Het schoot ineens door me heen dat het mogelijk geen mail was geweest, maar waarschijnlijk een Twitter DM berichtje. Daar zoeken. Ik voelde me echter al snel een hond: weer bot gevangen. Was het een SMS’je dan? Nee. Een sinds te lange tijd ongesynchroniseerde iPad? Nee. What’s app dan? Ja, hehe… Eindelijk het adres te pakken waar ik zo naarstig naar op zoek was…

Dit blog gaat over de opkomst (en de ondergang?) van de veelheid aan social media. Uit bovenstaande ergernis blijkt dat de manieren van communiceren exponentieel zijn toegenomen. Op dit moment bestaan veel en steeds meer verschillende sociale media naast elkaar. Het nadeel daarvan is dat de user in toenemende mate op de proef wordt gesteld. Zolang er geen übersocial crawlfunctie is, gaan we steeds vaker door de sociale bomen het sociale bos niet zien. Social Media zouden een hulpmiddel moeten zijn, maar door de veelheid van toepassingen kan tegenwoordig vitale informatie – een adres, een afspraak, een citaat – zomaar in de chat van Wordfeud staan. Kom er maar eens om.

Deze veelheid van media gaat onmiskenbaar zorgen voor een strijd om de aandacht van de end user. Social media zijn aan het koloniseren en vechten om groepen gebruikers. Wie of wat wordt de norm? Welke social media tool wordt het ingesleten kanaal voor contact/ muziek/ berichten/ adressen/ SMS/ chat/ beeldbellen/ foto’s delen/ bloggen/ nieuws lezen/ oude contacten van vroeger/ zakelijke contacten/ to-do-lijstjes/ afspraak maken/ dating/ video streamen/ radio luisteren/ etc. Met Hyves ga ik alleen nog maar reactief om. Google+ heeft me nog niet kunnen verleiden. Linkedin zit bij mij op het pluche. Ik wacht naarstig op YouTube HD. Social Media komen steeds vaker ten koste van elkaar bij de user op het bureaublad. Social media beginnen inmiddels zelfs e-mail weg te drukken als ooit onmisbaar gedacht medium: Knowledge manager van IBM Luis Suarez gebruikt al drie jaar geen e-mail meer. Naar eigen zeggen is hij sindsdien alleen maar productiever geworden. Zijn verhaal is het startpunt van een campagne die organisaties en hun medewerkers laat zien dat je met sociale media tools en social software niet alleen meer van deze tijd bent, maar bovendien beter kunt samenwerken.

Niet langer meer dagelijks een overvolle inbox! Hoera! De e-mailbox die ooit het beloofde land van bereikbaarheid en techniek vertegenwoordigde is voor velen inmiddels een loden last geworden vol rode vlaggetjes (wij zijn de stieren) en oneindige to-do-lijsten. Luis Suarez verbrak de keten drie jaar geleden toen hij besloot te stoppen met e-mail: ‘Ik moest dit stoppen: ik wilde een manier vinden om productiever te worden”, vertelt hij in de korte documentaire waarin hij vertelt hoe hem dat gelukt is. Deze is te zien op de blog outsidetheinbox.eu.

Tegenover groei en sharing staan snoei en begrenzing. Ik kan niet van 128 communities lid zijn. Delen is vermenigvuldigen tot je het punt bereikt dat je aandacht nog slechts een splinterpartij is. Wat startte als verrijking, leidt steeds vaker tot verschraling, slapende lidmaatschappen of ongemotiveerde “likes”.

Oordoppen, oogkleppen en een goed boek bieden uitkomst.

(Deel dit artikel maar niet…)

Ik eindig deze blog graag met een social media routekaart, te nemen met een korrel zout.

(c) Guido van de Wiel