Van virtueel klaslokaal naar workshopruimte en weer terug

Evert Pruis had het in een eerdere blogpost over het feit dat slechts 20% van de opleidingsinspanningen leidt tot resultaat (misschien lastig te meten maar zo’n cijfer doet het altijd wel goed!). Ik herken dit wel, ik volg namelijk zelf eigenlijk ook nauwelijks trainingen en opleidingen, omdat ik meer uit de praktijk leer, door gewoon nieuwe dingen te doen en samen te werken. Wel geloof ik sterk dat je het effect van een training kunt vergroten door online te beginnen.

Samen met 2 andere trainers zit ik in een traject om organisaties effectief om te leren gaan met sociale media, en op een netwerk manier te gaan werken. We trainen en begeleiden een internationale groep, uit landen in Afrika, Europa, Azië en Zuid Amerika. We hebben ervoor gekozen de eerste drie weken online te beginnen en daarna een week in Amersfoort en zitten nu in de coachingsfase. Ik ben erg enthousiast over onze aanpak om online te beginnen. Gezien de positieve ervaringen zou je dit ook zeker met Nederlandse groep kunnen doen!

Een aantal voordelen die ik zie:

– Doordat we online begonnen, konden collega’s ook makkelijk aanschuiven, we hadden 65 mensen online, tegenover 15 in de zaal. Wat we wel zien is dat degenen die niet face-to-face kwamen, nu niet meer actief zijn, alhoewel er 1 zelfs enthousiaste collega is die zelfs de face-to-face oefeningen nu aan het doen is.

– Het oefenen met een aantal tools (zoals skype) is makkelijker op afstand, je kunt dan tenminste echt oefenen (dus afstand heeft niet alleen nadelen). Dit zou ook gelden voor oefeningen met ander gedrag op de werkplek. Aan de andere kant viel de twitter oefening pas op zijn plek nadat mensen het face-to-face uitgelegd hadden gekregen.

– De eerste dag was heel grappig, je kent elkaar al! De groepsdynamiek is daardoor heel anders, mensen zijn veel minder bezig met hun plaats in de groep bepalen. De sfeer is meteen relaxed.

– Online is er veel ruimte voor iedereen. Als je een vraag stelt, kan iedereen antwoorden. Face-to-face zijn er veel mensen die zich inhouden als iemand anders praat. Hierdoor komen de kennis en ervaringen van de verschillende deelnemers veel beter uit de verf. Een deelnemer had veel interessante ervaringen om te delen, wat online goed zichtbaar was. Face-to-face was hij veel minder zichtbaar.

– En last but not least, de lerende zit 3 weken lang in de ‘driver’s seat’. Online mag je wegklikken en iets overslaan, face-to-face is dit onbeleefd. Door het vooraf uitwisselen zijn mensen bovendien al aan het denken gezet. De trainers begrijpen veel meer van de situatie van de deelnemers dan via de intake.

Zo klinkt het of er niets dan voordelen zijn. Toch zou ik het niet in iedere situatie doen. Het vraagt nogal wat tijd en aandacht van de trainers. De meerwaarde is ook lastig zichtbaar te maken. Zo ben ik ervan overtuigd dat mensen veel beter nadenken en de link naar hun praktijk maken doordat ze online al aan het denken zijn gezet. Echter, dit had misschien ook door het intakegesprek kunnen zijn. Voorlopig is het dus ook een persoonlijke overtuiging van het nut van online beginnen tot er goede onderzoeken naar zijn gedaan.